S-2702 : هنگام حمل و نقل باتری ، عقلتان را هم ببرید

S-2702 : هنگام حمل و نقل باتری ، عقلتان را هم ببرید

Use common sense when transporting batteries

 

 

همانطور که می‌دانید باتری‌ها از مواد شیمیایی مختلفی تشکیل شده‌اند. حمل و نقل هریک از این مواد، الزامات ایمنی و قانونی مخصوص به خود را دارد. در ادامه الزامات حمل و نقل باتری‌ها را بررسی می‌کنیم. پس با ما همراه باشید.

چرا حمل و نقل باتری به الزامات خاصی نیاز دارد

چندین مورد سقوط هواپیما به دلایل حل نشده‌ای وجود دارد که احتمالاً ناشی از آتش گرفتن باتری‌ها در هنگام پرواز بوده است. این حوادث شامل خطوط هوایی آسیانا 747 در نزدیکی کره جنوبی در جولای 2011، یک UPS 747 امارات در سپتامبر 2010 و یک UPS DC-8 فیلادلفیا در فوریه 2006 می‌باشد. این رویدادها باعث تغییراتی در دفترچه راهنمای آزمایش‌ها و معیارهای سازمان ملل متحد در نحوه تأیید باتری‌ها برای حمل و نقل تحت سازمان ملل 38.3 شد.

وجود دلایل ایمنی باعث شد که مسئولان، هنگام حمل و نقل باتری قوانین را سخت‌گیرانه‌تر در نظر بگیرند. اگرچه باتری‌های لیتیوم بیشترین توجه را به خود جلب می‌کنند، مدیریت هوانوردی فدرال (FAA) می‌گوید که بر اساس سوابق 1991 تا 2007 این عامل تنها در 27 درصد از همه حوادث نقش داشته است. باتری سرب اسید، NiMH ،NiCd و قلیایی نیز در بروز حوادث مقصر هستند. گزارشات می‌گویند که اتصال کوتاه (مشکلی قابل پیشگیری که با بسته بندی بهتر قابل حل است) بزرگ‌ترین مشکل است.

 

شکل ۱ – سلول‌های محافظت نشده‌ای را نشان می‌دهد که می‌توانند با لمس کردن باعث ایجاد اتصال کوتاه الکتریکی شوند. انتشار می‌تواند باعث ایجاد یک واکنش زنجیره‌ای شود که مقدار زیادی انرژی آزاد می‌کند.

در مورد شکل ۱، خطر اصلی به خرابی باتری برمی‌گردد. مقامات نظارتی توصیه می‌کنند باتری های کوچک را در کیسه‌های پلاستیکی شفاف بگذارید و آن‌ها را در یک جعبه محکم با روکش مناسب قرار دهید. تعداد باتری در هر جعبه را نیز محدود کنید.

حمل و نقل باتری لید اسید

باتری‌های لیداسید کلاس 8، تحت نظر سازمان ملل متحد 2794 تنظیم می‌شوند. این باتری‌ها به دلیل احتمال آتش سوزی در صورت اتصال کوتاه، جزء کالاهای خطرناک محسوب می‌شوند. علاوه بر این، نشت اسید می‌تواند باعث جراحت شخصی و خسارت مالی شود. شکل 2 برچسب HAZMAT کلاس 8 را نشان می‌دهد که معمولاً در کامیون‌ها مشاهده می‌شود. قوانین حمل و نقل ساده، کاملاً تثبیت شده و منطقی است.

هنگام حمل و نقل باتری کلاس 8، توجه داشته باشید که یک وسیله نقلیه می‌تواند فقط یک نوع ماده خطرناک را حمل کند. باتری‌ها را به صورت عمودی روی یک پالت چوبی قرار دهید. مقوای لانه زنبوری را بین لایه‌ها قرار دهید و فقط سه لایه را در هر پالت روی هم بچینید. برای افزایش ثبات، پالت را با بسته بندی کوچک پر کنید. برچسب “خوردگی” ، شماره شناسایی UN 2794 و علامت: “مرطوب، حاوی اسید” را اضافه کنید. بارنامه حاوی  شرح مواد خطرناک، نام شرکت و فرستنده کالا را نیز ارائه دهید. شکل 3 بایدها و نبایدها را نشان می‌دهد.

 

 شکل ۳ –  بایدها و نبایدهای حمل و نقل باتری به صورت زمینی. با قرار دادن پد‌های عایق مقوایی بین لایه‌ها و بسته‌بندی کوچک، از باتری‌ها در برابر اتصال کوتاه محافظت کنید. عدم رعایت قوانین می‌تواند منجر به جریمه شود.

 

 

برخی از باتری‌های سربی اسیدی مرطوب و غیر قابل ریختنی که تحت UN 2800 گروه بندی شده اند از کلاس 8 مستثنی هستند. سازنده باتری باید نحوه تنظیم یک باتری را در برگه اطلاعات ایمنی مواد (MSDS) اعلام کند. بیشتر باتری های AGM می‌توانند تحت دستورالعمل ساده‌تر سازمان ملل متحد 2800 حمل شوند. MSDS حاوی اطلاعاتی در مورد اثرات بالقوه ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا مواد خطرناک برای سلامتی و همچنین روش‌های ایمنی محل کار در هنگام دست زدن به محصولات شیمیایی است.

 

هنگام حمل و نقل باتری‌های خراب، قوانین متفاوتی اعمال می‌شود. اگر احتمال نشتی در اثر ترک خوردگی وجود داشته باشد، یک باتری لید اسید آسیب دیده تلقی می‌شود. همچنین در صورت عدم وجود یک یا چند درپوش، باتری سرب اسید به عنوان باتری آسیب دیده درنظر گرفته می‌شود. ممکن است شرکت‌های حمل و نقل (شامل حمل و نقل هوایی نیز می‌شود) قبل از حمل، نیاز به تخلیه اسید  تمام باتری ها داشته باشند. باتری‌های آسیب دیده را در یک ظرف مقاوم در برابر اسید قرار دهید و خاکستر سودا را اضافه کنید تا هر گونه اسیدی که ممکن است بریزد، خنثی شود. باتری‌های آسیب دیده و سالم را جدا کنید.

باتری های مبتنی بر نیکل

محدودیتی در حمل و نقل باتری مبتنی بر نیکل وجود ندارد. با این حال، برخی از اقدامات احتیاطی مشابه اسید سرب از نظر بسته‌بندی برای جلوگیری از اتصال کوتاه‌های الکتریکی و محافظت در برابر آتش اعمال می‌شود. مقررات ذخیره و حمل، بسته‌های باتری کوچک‌تر در یک جعبه فلزی را ممنوع کرده است. اگر خطر اتصال کوتاه الکتریکی وجود داشته باشد، هر باتری را جداگانه در یک کیسه پلاستیکی بپیچید. باتری را همراه با سکه و کلید در جیب خود حمل نکنید.

حمل و نقل باتری های مبتنی بر لیتیوم

بزرگ‌ترین تغییرات در دستورالعمل حمل و نقل مربوط به باتری‌های لیتیوم است و دلایل موجهی نیز دارد. لیتیوم یون سریع‌ترین رشد شیمیایی در میان انواع دیگر باتری را دارد. در سال 2009، 3.3 میلیارد لیتیوم یون از طریق هوایی منتقل شد. ایمنی یک نگرانی همیشگی است و اتحادیه خلبانان هواپیمایی از FAA خواست حمل باتری‌های لیتیوم را در هواپیماهای مسافربری ممنوع کند. این مورد در سال 2016 به اجرا درآمد و باتری‌های لیتیوم در حال حاضر فقط در هواپیماهای باربری، جابه‌جا می‌شوند.

باتری‌های لیتیوم تنها پس از گذراندن شرایط آزمایش 38.3 سازمان ملل متحد قابل حمل هستند. علیرغم این اقدامات احتیاطی، اداره هوانوردی فدرال ایالات متحده (FFA) ، 138حادثه فرودگاهی و هوایی را بین سال‌های 1991 تا 2016 شامل باتری‌های لیتیوم ثبت کرده است. حوادث شامل دود، حرارت و آتش مربوط به دستگاه‌های باتری دار مانند سیگار الکترونیکی، لپ تاپ و تلفن‌های همراه بودند. برخی از حوادث قبل از برخاستن رخ داده و باتری‌ها از هواپیما خارج شده اند. آتش سوزی باتری در پروازها، با کپسول آتش نشانی هالون و آب و همچنین با قرار دادن دستگاه آسیب دیده در کیسه حرارتی که برخی از خطوط هوایی حمل می‌کنند، خاموش شده است. باتری‌های خراب موجود در صندوق بار که به طور ناخواسته در چمدان چک شده‌اند، نیاز به فرود اضطراری دارد.

با وجود اینکه همه حوادث به FAA گزارش نمی‌شود، اما تعداد حوادث گزارش شده نسبت به سال 2015 افزایش یافته است. خرابی‌های ثبت شده تنها در سال 2016 شامل 13 سیگار الکترونیکی، چهار لپ تاپ، هفت تلفن همراه/تبلت و هفت باتری یدکی بوده است. حوادث مربوط به سیگارهای الکترونیکی به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در حالی که رویدادهای تلفن همراه و لپ تاپ با توجه به تعداد در حال استفاده چنین دستگاه هایی، متوسط ​​است.

از سال 2008، حمل و نقل باتری‌های لیتیوم در چمدان مجاز نیست. آن‌ها باید در کشتی حمل شوند. به مسافران هواپیما نیز یادآوری می‌شود که چه تعداد باتری می‌توانند با یک دستگاه قابل حمل و به عنوان لوازم یدکی حمل کنند. دسترسی سریع به کپسول آتش نشانی باعث می‌شود در صورت آتش سوزی در کابین، بتوان آتش را خاموش کرد. در یکی از موارد گزارش شده، یک قهوه خوری به عنوان وسیله اطفاء حریق یک باتری لپ تاپ شعله ور عمل ‌کرده است. البته این امر برای باتری در حال سوختن در محفظه بار امکان پذیر نیست.

انواع باتری لیتیوم

باتری‌های مبتنی بر لیتیوم به دو نوع تقسیم می‌شوند: نوع اول یون لیتیوم قابل شارژ که عمدتا در تلفن‌های همراه و لپ تاپ‌ها یافت می‌شود. نوع دوم، باتری فلز لیتیوم غیرقابل شارژ می‌باشد. این نوع باتری با محدودیت‌های اضافی به دلیل محتوای لیتیوم بالا در دستگاه‌های سنجش و همچنین در برخی از فرمت‌های AA ،AAA و 9V مصرف کننده استفاده می‌شود. شرکت‌های هواپیمایی هر دو نوع را به صورت دستی حمل می‌کنند; چه در دستگاه‌ها نصب شوند و چه به صورت بسته‌های یدکی. البته تا زمانی که میزان لیتیوم در آن‌ها از مقادیر زیر فراتر نرود:

• 2 گرم در هر باتری، برای باتری‌های لیتیوم غیر قابل شارژ که به عنوان لیتیوم فلز نیز شناخته می‌شوند.
• 8 گرم در هر باتری برای یک لیتیوم یون قابل شارژ. این باتری تا 100Wh است.
• مجموع 25 گرم برای هر مسافر برای Li-ion ترکیبی، تا مقدار 300Wh.

میزان لیتیوم در یک باتری لیتیوم فلزی، روی برچسب آن چاپ شده است. از طرف دیگر، لیتیوم یون از محتوای لیتیوم معادل (ELC) استفاده می‌کند که با ضرب ظرفیت نامی (Ah) در 0.3 برآورد می‌شود. به عنوان مثال، یک سلول 1Ah  دارای 0.3  گرم لیتیوم است. یک سلول 18650 مدرن با ظرفیت 3.3Ah حاوی حدود 1 گرم لیتیوم است. محدودیت 8 گرم لیتیوم به باتری 26Ah یا 95Wh داده می‌شود. 18650، یک سلول Li-ion استاندارد با قطر 18 میلی متر و طول 65 میلی متر است. این سلول در لپ‌تاپ‌ها، ابزارهای برقی و سایر دستگاه‌ها استفاده می‌شود. بیشتر باتری‌‌های لپ تاپ در محدوده 60Wh هستند.

در حالی که مقررات، حمل و نقل باتری لیتیوم یون را به بیش از 100 وات ساعت محدود نمی‌کند، هر مسافر مجاز است نهایتا دو بسته یدکی هر کدام 160 وات ساعت، در مجموع نهایتا 320 وات ساعت حمل کند. خطوط هوایی توصیه می‌کنند که هر باتری را در یک کیسه پلاستیکی شفاف قرار دهید تا از اتصال کوتاه الکتریکی جلوگیری شود. باتری هایی که درون دستگاه قرار دارند (غیر قابل جابجایی) و به راحتی قابل جدا شدن نیستند از قوانین مستثنی هستند. این‌ها شامل ساعت‌های الکتریکی، تلفن‌های هوشمند و لپ تاپ هستند اما ابزارهای برقی با بسته‌های باتری قابل تعویض را شامل نمی‌شوند.

همه باتری‌های لیتیوم به عنوان کالاهای خطرناک در نظر گرفته می‌شوند. حمل و نقل آن‌ها نیز مستلزم رعایت دستورالعمل‌های کلاس 9 است. با این حال، هنگام حمل و نقل باتری لیتیوم در مقادیر کم، استثنائاتی درنظر گرفته می‌شود. پرسنلی که باتری های لیتیوم را به صورت تجاری حمل می‌کنند باید آموزش ببینند. سازمان‌هایی مانند iHazmat یا اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) حمل و نقل کنندگان و بسته‌بندی کننده‌ها را در زمینه حمل و نقل کالاهای خطرناک مطابق با الزامات انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (IATA) آموزش می‌دهد. بعد از آن، برای شرکت‌کنندگانی که در امتحان کتبی قبول شوند، گواهی انطباق صادر می‌کنند.

سوالات احتمالی در مورد حمل و نقل باتری

کسانی که با محدودیت‌های حمل و نقل باتری آشنا نیستند، اغلب سوالات زیر را می‌پرسند:

سوال: آیا حمل و نقل باتری‌های لیتیوم یونی نوع مصرف کننده باید همیشه تحت کلاس 9 باشند؟

پاسخ: خیر، لیتیوم یون موجود در بیشتر محصولات مصرفی کمتر از 100Wh است و در اینجا استثنا ایجاد می‌شود اما زدن برچسب “احتیاط” لازم است.

سوال: چه مقادیری را می‌توانم خارج از کلاس 9 حمل کنم؟

پاسخ: سلول‌های با حداکثر امتیاز 20Wh و از نظر تعداد، نهایتا 8 باتری20 وات ساعت  یا 2 باتری با حداکثر امتیاز 100Wh هر یک به عنوان قسمتی از بخش دوم.

سوال: مقررات کلاس 9 چه زمانی اعمال می‌شود؟

پاسخ: برای باتری‌های مبتنی بر لیتیوم که در بخش IA و IB طبقه بندی شده‌اند.

سوال: آیا باتری‌های لیتیوم یون باید برای حمل و نقل آزمایش شوند؟

پاسخ: بله. تمام باتری‌های Li-ion باید مطابق UN 38.3 مورد آزمایش قرار گیرند. البته موارد استثنا برای نمونه‌های اولیه و اهداف آزمایشی در نظر گرفته شده است. برای الزامات مربوط به حمل و نقل باتری‌ها یا سلول‌هایی که با الزامات سازمان ملل متحد 38.3 آزمایش نشده اند به CFR 49 173.185 (e) مراجعه کنید.

از سال 2016، باتری‌های لیتیوم دیگر نمی‌توانند به عنوان محموله در هواپیماهای مسافربری حمل شوند. حمل و نقل باتری لیتیوم با شماره دستورالعمل‌های بسته بندی (PI) سازماندهی می‌شود. رایج‌ترین نامگذاری‌ها عبارتند از:

PI 965 سلول‌ها و بسته‌های لیتیوم یون شل (UN 3480)

PI 966 &   967لیتیوم-یون با/در تجهیزات (UN 3481)

PI 968 سلول‌های لیتیوم- فلز و بسته‌های باتری (UN 3090)

PI 969 &  970 لیتیوم- فلز با/در تجهیزات (UN 3091)

هر PI به بخش‌های نمایانگر IA ، IB و II )اعداد رومی) تقسیم می‌شود. IA بسیار دقیق است. برای سادگی این مقاله ابتدا بسته بندی‌های با محدودیت کمتر لیست می‌شود:

ظرفیت حمل: حداکثر 100 وات ساعت. مسافر می‌تواند 2 قطعه یدک تا 160 وات ساعت داشته باشد که جمعا از 320 وات ساعت بیشتر نشود.

بخش II: حمل یون‌های لیتیوم کوچک در تعداد کم. این‌ها می‌توانند شامل 8 سلول تا نهایتا هر سلول 20 وات در ساعت و تا 2 بسته با حداکثر 100 وات ساعت و در وزن کلی 2.5 کیلوگرم باشند. باتری ها باید 30 درصد حالت شارژ (SoC) برای حمل داشته باشند. افرادی که چنین محموله ای را آماده می‌کنند از آموزش کالاهای خطرناک معاف هستند. اما باید “آموزش کافی” به آن‌ها ارائه شود.

بخش IB: حمل و نقل باتری لیتیوم یون کوچک به تعداد بیشتر در گروه کالاهای خطرناک کلاس 9. مشابه بخش II با محدودیت 10 کیلوگرم بار در هر بسته. باتری ها باید 30 درصد SoC باشند. آموزش و صدور گواهینامه برای این بخش، الزامی است.

بخش IA: محصولات بزرگ‌تر لیتیوم یون تحت کالاهای خطرناک کلاس 9. سلول‌ها می‌توانند بزرگ‌تر از 20 وات و بسته‌های باتری می‌توانند از 100 وات ساعت بیشتر باشند، اما محدودیت بسته 35 کیلوگرم است. باتری‌ها باید 30 درصد SoC داشته باشند. آموزش و صدور گواهینامه در این بخش، الزامی است.

همچنین به http://www.iata.org/whatwedo/cargo/dgr/Documents/lithium-battery-guidance-document-2017-fa.pdf ، با عنوان “سند راهنمای باتری لیتیوم 2017” مراجعه کنید.

هنگام مسافرت هوایی هوشیار باشید

مسئولان حمل و نقل باتری و مسافران باید توجه داشته باشند که باتری تنها کالای خطرناکی نیست که به عنوان محموله یا در چمدان، در هواپیما ممنوع شده است. مسافران غالباً با ورود یا حمل کالاهای ممنوعه، ایمنی مسافران دیگر را به خطر می‌اندازند. شکل 4 برخی از این کالاهای ممنوعه را نشان می‌دهد. سازمان هواپیمایی کشوری و ایمنی استرالیا (CASA) به مسافران یادآوری می‌کند که کالاهای بالقوه خطرناکی را که به همراه دارند، اعلام کنند. در صورت عدم اطمینان از مجاز بودن، کالاهای خطرناک تحت CASA را بررسی کنید.

 

حوادث، اهمیت رعایت قوانین ایمنی را به مسافران یادآوری می‌کند. در سال 2014، کاپیتان یک هواپیمای بوئینگ 737 پس از مشاهده دود سفید از قسمت حمل بار هواپیما در هنگام بازرسی خارجی قبل از پرواز، “Mayday” را اعلام کرد. خدمه پرواز 28 باتری را در یک محموله کشف کردند که 6 تا 8 مورد از آن‌ها در اثر آتش سوزی از بین رفته بود. در این گزارش آمده است که یک اتصال کوتاه الکتریکی در باتری پس از آنکه مسافر اعلام کرد هیچ باتری در جعبه ترانزیت وجود ندارد، باعث آتش سوزی شد. بر اساس قوانین هوانوردی غیرنظامی، مسافرانی که اقلام خطرناک را اعلام نکنند، با مجازات حداکثر 7 سال زندان روبرو هستند. شکل 5 بقایای محتویات سوخته را نشان می‌دهد.

 

قانون مداری در حمل و نقل باتری

مقررات به اندازه پایبندی واقعی به قوانین خوب است. حمل و نقل باتری و کالاهای خطرناک را می‌توان با علامت گذاری اشتباه بر روی باتری‌ها دور زد. مواردی گزارش شده است که Li-ion با NiCd علامت گذاری شده است; یک ماده شیمیایی که به عنوان کالاهای خطرناک طبقه بندی نمی‌شود. در موارد دیگر، لیتیوم فلز با شدیدترین الزامات، به عنوان یون لیتیوم بی خطر ذکر شده است. تشخیص مواد شیمیایی باتری دشوار است و ممکن است جرم صورت گرفته، کشف نشود. قوانین سختگیرانه تنها در صورتی منطقی به نظر می‌رسند که بتوان بر آن‌ها نظارت کرد. وضع قوانین بسیار سختگیرانه، قانون شکنان را وارد عمل می‌کند. بنابراین فقط باتری‌های لیتیومی را خریداری کنید که از یک شرکت معتبر تهیه می‌شوند. بررسی کنید که باتری ها الزامات دفترچه راهنمای آزمایش و معیارهای سازمان ملل را رعایت کرده باشند.

هنگام حمل و نقل باتری ، عقلتان را نیز به همراه داشته باشید

از ذخیره و حمل و نقل باتری‌های کوچک در یک جعبه فلزی خودداری کنید. باتری و سکه و کلید را با هم در جیبتان حمل نکنید. باتری‌ها می‌توانند اتصال کوتاه کرده و مقادیر زیادی انرژی، به ویژه انرژی لیتیومی آزاد کنند. در حالی که باتری قلیایی خانگی در صورت اتصال کوتاه داغ می‌شود، لید اسید برای چند ثانیه جریان زیادی را جذب می‌کند، گرم می‌شود و احتمالاً نشت می‌کند. باتری یون لیتیوم خطرناک‌تر است، مخصوصا هنگامی که کاملاً شارژ شود. یک سلول یا باتری لیتیوم یون محافظت نشده جریان زیادی را ایجاد می‌کند. این جریان می‌تواند از طریق قرار گرفتن در معرض حرارت و تخلیه با شعله، منجر به خودتخریبی شدید و آسیب شود.

اطلاعات به روز در مورد حمل و نقل باتری های لیتیوم از طریق هوا در http://www.iata.org/training/courses/Pages/shipping-lithium-batteries-tcgp52.aspx موجود است.

رفع مسئولیت: در حالی که تمام تلاش برای اطمینان از صحت اطلاعات مندرج در این مطلب به کار گرفته شده است، ناشر تجارت تدبیر ساینا، صحت و کامل بودن را تضمین یا عدم تضمین نمی‌کند. همچنین ناشر مسئولیت خطاها، کوتاهی‌ها یا خسارات ناشی از این اطلاعات را بر عهده نمی‌گیرد. این دستورالعمل‌ها فقط برای اهداف آموزشی آماده شده است. هنگام حمل و نقل باتری ها یا سلول‌های لیتیوم فلزی یا یون لیتیوم به مقررات انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (IATA) مراجعه کنید: http://www.iata.org/whatwedo/cargo/dgr/Pages/lithium-batteries.aspx.

نتیجه گیری

در این مطلب، با الزامات و قوانین حمل و نقل باتری آشنا شدیم. چندین مورد از خطرات عمده‌ی حمل نامناسب باتری‌ها را نیز بررسی کردیم. توجه داشته باشید که قبل از حمل و نقل باتری‌ها، الزامات و قوانین مرتبط با نوع باتری را به خوبی بررسی کنید تا از بروز حوادث جلوگیری شود.

منابع :

باتری یونیورسیتی